عشق یعنی تو ندونی و اون دوستت داشته باشه.
عشق یعنی برات نگران بشه و تو تعجب کنی.
عشق یعنی حالت رو بدونه، اما باز بپرسه چطوری
عشق یعنی این که با تمام صمیمیت باز به "تو" بگه "شما"
عشق یعنی غرورش رو بذاره زیر پاشو  بهت بگه دوستت دارم.
عشق یعنی این که بدونی داره باهات لج و لجبازی می کنه ، ولی تو باز باهاش
مهربونی کنی.
عشق یعنی وقتی دلش برات تنگ شد قرآن باز کنه و صورتش رو لای صفحات اون بذاره
و اونقدر گریه کنه که وقتی سرش رو بلند کرد ببینه نوشته " اِنّا فَتَحنا لَکَ فَتحآ مُبینا ".
عشق یعنی این که دلش برات تنگ بشه و بره وضو بگیره و سجاده رو باز کنه و 
شروع کنه به گریه کردن فقط پیش خدا.
عشق یعنی این که دوست داشته باشی فقط کنار تو باشه، اما وقتی بهت میگه
می خوام با دوستام باشم، بهش بگی خوش بگذره عزیزم.
عشق یعنی وقتی حالش بد میشه و ناراحته بیشتر از اون غصه بخوری و وقتی شاد
هستش باهاش شادی کنی.
عشق یعنی این که به خاطر هم، با خودتون و دنیا در جنگ باشید و باز خسته از
تمام نبرد ها به هم بگید دوستت دارم...

عشق ینی وقتی حتی از دستش ناراحتی هم هواشو داشته باشی..